Musze przyjac prawde , tak jak jest, za kazdym razem, jeszcze bardziej , jeszcze mocniej.
Nie uciekac, nie odkladac na jutro, nie towrzyc planu, nie dopracowywac szczegolow.
To jest zycie. W kazdej chwili.
Zycie jest zbyt wiele warte, zeby miec jaki kolwiek jego kawalek w dupie.
Odwaznie, potrafisz to, potrafie to.
Byly zrywy, waleczne i z wielka pompa, ale zycie to tez ciche chwile, przezyte wlasciwie, nie klamia. Nie klamiàc daja zycie i sile.
Wiele sie moze zmienic (nie pisze , zmieni, bo bym klamala mowiac, ze wiem cos czego nie wiem).
Perspektywa czasu, zycia, ludzi istnienia.
Moge niezdazyc przed smiercia.
Blagam, obym zdazyla.
Przeciez jutro moge umrzec.
Tamten chlopak zmarl 10 lat temu, a mowi sie "powinien zyc".